شقاق یکی از بیماری‌های شایع است که می‌تواند افراد در هر سنی را مبتلا کند. اگر شما نیز به شقاق مقعدی دچار هستید یا علائمی مشابه آن دارید، این مطلب را دنبال کنید. در ادامه، به شرح علائم این بیماری می‌پردازیم، دلایل ابتلا به آن را بررسی می‌کنیم، روش‌های تشخیص پزشک را توضیح می‌دهیم و گزینه‌های درمان موجود را معرفی می‌کنیم. همچنین به شما خواهیم گفت کدام روش درمان برای شما مناسب‌تر است، آیا احتمال عود بیماری بعد از درمان وجود دارد و چه عوارضی ممکن است در صورت عدم درمان رخ دهد.

اگر به شقاق مقعدی مبتلا هستید یا در ناحیه مقعد درد احساس می‌کنید، مراجعه به پزشک متخصص گوارش ضروری است

شقاق مقعدی (فیشر) چیست؟

فیشر مقعدی یا شقاق، یکی از مشکلات رایج دستگاه گوارش است. این وضعیت به پارگی‌های کوچکی در پوست نازک و مرطوب اطراف مقعد (مخاط) منجر می‌شود. این بیماری می‌تواند در هر سنی بروز کند. پارگی در این لایه نازک باعث می‌شود عضله اسفنکتر مقعدی قابل مشاهده گردد. این آسیب موجب اسپاسم عضله شده و در نتیجه بیماری پیشرفت می‌کند.

 

 

An anal fissure is a break or tear in the skin of the anal canal. Anal fissures may be noticed by bright red anal bleeding on toilet paper and undergarments, or sometimes in the toilet. If acute they are painful after defecation, but with chronic fissures, pain intensity often reduces and becomes cyclical. Wikipedia

 

Other names: Fissure in ano, rectal fissure

شقاق مقعدی شکستگی یا پارگی در پوست کانال مقعد است. شقاق مقعدی ممکن است با خونریزی مقعدی قرمز روشن روی دستمال توالت و لباس زیر یا گاهی اوقات در توالت مشاهده شود. در صورت حاد بودن، پس از اجابت مزاج دردناک هستند، اما با شقاق مزمن، شدت درد اغلب کاهش می یابد و دوره ای می شود.
نام‌های دیگر: فیشر در آنو، شقاق رکتوم

اسپاسم عضله اسفنکتر مقعدی درد را افزایش داده و روند بهبودی را کند می‌کند. اگرچه این بیماری معمولاً جدی نیست، اما گاهی اوقات با روش‌های معمول درمان نمی‌شود. در بیشتر موارد، شقاق با نرم کردن مدفوع و استفاده از مسکن‌های ضد درد بهبود می‌یابد.

 

انواع شقاق

شقاق مقعدی در دو نوع اصلی مشاهده می‌شود که افراد ممکن است به آن مبتلا شوند:

 

1. شقاق حاد: اگر این عارضه به تازگی ایجاد شده و علائم آن در کمتر از ۶ هفته برطرف شده است، شما با نوع حاد شقاق مواجه هستید.


2. شقاق مزمن: در صورتی که از زمان بروز شقاق بیش از ۶ هفته گذشته باشد یا علائم آن پس از درمان بازگشته باشند، نوع مزمن شقاق در شما تشخیص داده می‌شود.

 

 

علائم شقاق مقعدی

 

شقاق مقعدی با مجموعه‌ای از علائم و نشانه‌ها خود را نشان می‌دهد. از شایع‌ترین علائم این بیماری می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

 

• درد شدید هنگام اجابت مزاج


• درد پایدار بعد از اجابت مزاج که ممکن است تا چند ساعت ادامه یابد


• مشاهده خون روشن در مدفوع یا بر روی دستمال پس از تمیز کردن


• ترک‌های مشهود روی پوست اطراف مقعد


• توده کوچک در ناحیه اطراف مقعد


• یبوست مداوم


• سوزش و خارش در ناحیه مقعد


• ترشحات بدبو


• احساس ناراحتی هنگام ادرار


• درد هنگام و بعد از اجابت مزاج از بارزترین علائم شقاق مقعدی است.

 

 

مراجعه به پزشک برای بررسی علائم شقاق

اگر هر یک از علائم فوق، مانند درد هنگام اجابت مزاج، خون در مدفوع یا ترک‌های مشهود روی پوست اطراف مقعد را تجربه کردید، ضروری است به یک فوق تخصص گوارش و کبد یا دکتر داخلی مراجعه کنید تا بیماری شما تشخیص داده و درمان شود.

 

 

علت ایجاد شقاق

شقاق مقعدی یا فیشر، یک مشکل رایج است که می‌تواند در هر سنی به‌ویژه بین ۲۰ تا ۴۰ سالگی عارض شود علل عمده این عارضه عبارتند از:

 

• یبوست مزمن و زور زدن هنگام دفع مدفوع


• دفع مدفوع بزرگ


• اسهال مزمن


• رابطه جنسی مقعدی


• وارد کردن اشیاء خارجی به مقعد


• زایمان


• بیماری کرون یا دیگر بیماری‌های التهابی روده


• سرطان مقعد


• عفونت اچ‌آی‌وی


• بیماری‌های عفونی مانند سل


• بیماری‌های مقاربتی مانند سفلیس، سوزاک یا کلامیدیا


• اسپاسم یا سفتی عضلات اسفنکتر مقعدی


• وجود زخم در ناحیه آنورکتال


• کاهش جریان خون در ناحیه آنورکتال


• سرطان خون

 

 

عوامل خطر شقاق

برخی عوامل می‌توانند خطر ابتلا به فیشر مقعدی را افزایش دهند. این عوامل شامل موارد زیر است:

 

• یبوست: افرادی که دائماً دچار یبوست هستند و برای دفع مدفوع به زور نیاز دارند، بیشتر در معرض پارگی پوست اطراف مقعد قرار دارند.


• زایمان: این مشکل در زنان پس از زایمان بیشتر مشاهده می‌شود.


• بیماری کرون: این نوع بیماری التهابی روده باعث التهاب مزمن می‌شود و در نتیجه پوشش کانال مقعد حساس شده و احتمال پارگی افزایش می‌یابد.


• رابطه جنسی مقعدی


• سن: اگرچه این مشکل در هر سنی ممکن است بروز کند، اما با افزایش سن احتمال ابتلا کاهش می‌یابد.حدود یک نفر از هر ۱۰ نفر در طول زندگی خود به آن مبتلا می‌شود کودکان و بزرگسالان بین ۱۵ تا ۴۰ سال بیشتر در معرض خطر قرار دارند.

 

 

عوارض عدم درمان شقاق مقعدی

اگر شقاق مقعدی به موقع درمان نشود، می‌تواند منجر به عوارض زیر شود:

 

1. عدم بهبودی (شقاق مزمن): اگر شقاق بیش از ۸ هفته طول بکشد، به نوع مزمن تبدیل می‌شود. در این حالت، درمان دشوارتر شده و احتمال عود مجدد افزایش می‌یابد.


2. عود مجدد: افراد مبتلا به فیشر مقعدی، بیشتر در معرض ابتلای مجدد به این بیماری قرار دارند.


3. گسترش پارگی به عضلات اطراف: در موارد شدید، پارگی ناشی از شقاق می‌تواند به عضله اسفنکتر مقعدی برسد. این امر، بهبودی را دشوارتر کرده و منجر به درد مزمن می‌شود.

 

 

تشخیص شقاق مقعدی

تشخیص شقاق مقعدی معمولاً با روش‌های زیر انجام می‌شود:

 

معاینه بالینی

پزشک ابتدا در مورد علائم و سابقه پزشکی شما سوالاتی می‌پرسد.

معاینه بصری مقعد: شقاق با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است.

معاینه رکتوم (در موارد خاص): در این روش، پزشک با استفاده از دستکش و روغن، با انگشت ناهنجاری‌های موجود را لمس می‌کند. این روش به دلیل دردناک بودن، کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

آزمایش‌های تشخیصی

در صورتی که علت ایجاد شقاق مشخص نباشد، پزشک ممکن است آزمایش‌های تشخیصی مانند آندوسکوپی، سیگموئیدوسکوپی یا کولونوسکوپی را تجویز کند. این آزمایش‌ها به بررسی وضعیت دستگاه گوارش شما کمک می‌کنند.

 

درمان شقاق (فیشر مقعدی)

 

شقاق مقعدی معمولاً با روش‌های خانگی و نرم کردن مدفوع بهبود می‌یابد. با این حال، اگر این روش‌ها مؤثر نباشند، ممکن است به اقدامات پزشکی جدی‌تری مانند دارو یا جراحی نیاز باشد. در ادامه، روش‌های درمانی شقاق مقعدی را شرح می‌دهیم.

 

درمان دارویی

پزشک ممکن است از داروهای زیر برای درمان شقاق استفاده کند:

 

• نیتروگلیسیرین موضعی: این دارو باعث افزایش جریان خون در محل شقاق و شل شدن عضله اسفنکتر مقعد می‌شود. نیتروگلیسیرین معمولاً زمانی تجویز می‌شود که روش‌های خانگی بی‌اثر باشند. سردرد از عوارض شایع این دارو است.


• کرم‌های بی‌حس‌کننده موضعی: کرم‌هایی مانند لیدوکائین هیدروکلراید برای تسکین درد تجویز می‌شوند.


• تزریق سم بوتولینوم نوع A (بوتاکس): بوتاکس برای رفع اسپاسم عضله اسفنکتر مقعد تزریق می‌شود.


• داروهای فشار خون: این داروها به‌صورت خوراکی یا موضعی برای شل کردن عضله اسفنکتر تجویز می‌شوند، در صورتی که نیتروگلیسیرین بی‌اثر باشد.


• ملین‌ها: ملین‌ها به نرم کردن مدفوع کمک کرده و درد هنگام اجابت مزاج را کاهش می‌دهند.


• مسکن‌ها: برای کاهش درد بعد از اجابت مزاج، پزشک ممکن است مسکن‌هایی مانند ایبوپروفن تجویز کند.

 

 

درمان جراحی

در موارد شقاق مزمن یا علائم شدید که به داروها پاسخ نمی‌دهند، ممکن است جراحی توسط پزشک پیشنهاد شود. رایج‌ترین روش جراحی، اسفنکتروتومی داخلی جانبی است. در این روش، بخشی از عضله اسفنکتر مقعد بریده می‌شود تا اسپاسم و درد کاهش یابد. جراحی معمولاً ساده و سرپایی است و بیمار در همان روز مرخص می‌شود. بیشتر افراد پس از 2 تا 4 هفته بهبودی کامل پیدا می‌کنند.

 

لیزر شقاق

درمان شقاق با لیزر یکی از تکنیک‌های جدید جراحی شقاق است. در این روش، از لیزر برای برش اطراف مقعد استفاده می‌شود. پس از جراحی، نیاز به بخیه نیست و برش‌ها به سرعت التیام می‌یابند. لیزر باعث سفت شدن عضله اسفنکتر و بهبود سریع‌تر شقاق می‌شود.

 

درمان خانگی شقاق

در کنار درمان‌های پزشکی، روش‌های خانگی متعددی برای کمک به درمان و پیشگیری از فیشر مقعدی وجود دارد. در ادامه به برخی از این روش‌ها اشاره می‌کنیم:

 

1. افزایش فیبر در رژیم غذایی: مصرف روزانه 25 تا 30 گرم فیبر به نرم شدن مدفوع و بهبود شقاق کمک می‌کند. میوه‌ها، سبزیجات، آجیل و غلات کامل منابع غنی از فیبر هستند.


2. افزایش مصرف مایعات: نوشیدن مایعات کافی به جلوگیری از یبوست و بهبود شقاق کمک می‌کند.


3. اجتناب از زور زدن هنگام اجابت مزاج: زور زدن می‌تواند باعث باز شدن مجدد پارگی‌های ترمیم‌شده یا ایجاد پارگی‌های جدید شود. سعی کنید بدون زور زدن مدفوع خود را دفع کنید.


4. حمام گرم: نشستن در لگن آب گرم چند بار در روز، به تسکین درد پس از اجابت مزاج کمک می‌کند. همچنین می‌توانید از مسکن‌هایی مانند ایبوپروفن برای کاهش درد استفاده کنید.


5. کپسول ویتامین E: استفاده از کپسول یا روغن ویتامین E که در داروخانه‌ها موجود است، می‌تواند به نرم شدن پوست اطراف مقعد و کاهش درد کمک کند.


6. عسل: عسل می‌تواند تا حدی خونریزی، درد و خارش را کاهش دهد. با این حال، تحقیقات نشان داده که تاثیر آن کم بوده و بهتر است به همراه روش‌های دیگر استفاده شود.


7. روغن حیوانی: روغن حیوانی می‌تواند به نرم شدن پوست اطراف مقعد و بازگشت حالت ارتجاعی عضلات مقعد کمک کند و در نتیجه درد پس از اجابت مزاج را کاهش دهد.

 

 

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید؟

 

اگر به فیشر مقعد مبتلا هستید و هیچ یک از روش‌های خانگی برای شما کارساز نبود، ضروری است به پزشک متخصص گوارش و کبد مراجعه کنید یا با دکتر داخلی مشاوره تلفنی داشته باشید. این متخصصان می‌توانند راهکارهای درمانی مناسب‌تری doctor-yab برای تسکین درد و بهبودی شقاق ارائه دهند.

 

 

See your health care provider if you have pain during bowel movements or notice blood on stools or toilet paper after a bowel movement. Mayoclinic

اگر در حین اجابت مزاج درد داشتید یا بعد از اجابت مزاج متوجه خون روی مدفوع یا دستمال توالت شدید به پزشک مراجعه کنید.

 

پیشگیری از شقاق مقعدی

با انجام برخی تغییرات در سبک زندگی و رعایت نکات ساده، می‌توان از بروز فیشر مقعدی پیشگیری کرد. این اقدامات عبارتند از:

 

• افزایش مصرف فیبر در رژیم غذایی


• مصرف روزانه مواد غذایی حاوی فیبر مانند میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و آجیل، مدفوع را نرم‌تر کرده و به کاهش یبوست کمک می‌کند.


• مصرف کافی مایعات


• نوشیدن آب و سایر مایعات به مقدار کافی در طول روز، بدن را هیدراته نگه می‌دارد و دفع مدفوع را آسان‌تر می‌کند.


• ورزش منظم


• انجام حداقل 150 دقیقه فعالیت بدنی در هر هفته، به بهبود عملکرد دستگاه گوارش و پیشگیری از یبوست کمک می‌کند.